گاهی باید احتما یا پرهیز کرد و هیچ کاری نکرد. چون هر عکس العملی موضوع را پیچیده تر می کند. مثنوی در اینباره می گوید: احتما ها بر دواها سرور است... چون که خاریدن فزونی گر است. و در جای دیگر نیز می گوید: کس به زیر دم خر خاری نهد....خر نداند دفع آن بر می جهد..... بر جهد آن خار محکم تر زند ...عاقلی باید که خاری بر کند.